Μία από τις κύριες εκδηλώσεις της εμμηνόπαυσης είναι η ατροφία το ουρογεννητικού συστήματος. Ένα πρόβλημα το οποίο εμφανίζεται στις γυναίκες ακόμα και κατά τη διάρκεια της προεμμηνόπαυσης και έχει συμπτώματα που επηρεάζουν την καθημερινότητα τους.
Ένα πρόβλημα το οποίο πολλές φορές δεν τυγχάνει ιδιαίτερης προσοχής από το συγκεκριμένο γυναικείο πληθυσμό καθώς θεωρείται ακόμα ταμπού.
Το αιδοίο , ο κόλπος και η ουρήθρα έχουν κοινή προέλευση και επίσης κοινή συμπεριφορά καθώς όλα φέρουν υποδοχείς των οιστρογόνων. Κατά τη διάρκεια λοιπόν που μια γυναίκα αρχίζει να πλησιάζει στην εμμηνόπαυση οπότε η ποσότητα των οιστρογόνων στον οργανισμό αρχίζει να μειώνεται , οι περιοχές αυτές αλλάζουν εικόνα.
Το αιδοίο χάνει το περισσότερο από το κολλαγόνο του, τον ιστό του και την ικανότητα του να συγκρατεί νερό. Έτσι γίνεται πιο επίπεδο, πιο λεπτό και λόγω της μειωμένης παραγωγής εκκρίσεων εμφανίζει ξηρότητα. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των αλλαγών η γυναίκα το βιώνει ως καύσο, κνησμό ή ακόμα και πόνο κατά την ούρηση λόγω διαβροχής της περιοχής από τα ούρα.
Ο κόλπος γίνεται πιο κοντός και στενεύει η είσοδος του. Τα κολπικά τοιχώματα γίνονται πιο λεπτά, χάνουν την ελαστικότητα τους και αποκτούν ένα ωχρό χρώμα, με τους αδένες να παράγουν λιγότερες εκκρίσεις και να παρατηρείται και εδώ ξηρότητα. Το κυριότερο σύμπτωμα στις περιπτώσεις αυτές είναι η δυσκολία στη σεξουαλική επαφή. Η συνεύρεση με το σύντροφο γίνεται τόσο επώδυνη που συνήθως οι γυναίκες καταφεύγουν στην αποχή. Επιπλέον λόγω της τριβής των κολπικών τοιχωμάτων η καθημερινότητα της γυναίκας επηρεάζεται σε σοβαρό βαθμό καθώς βιώνει την ξηρότητα συνεχώς σαν αίσθημα καύσου ή σαν «τσιμπήματα από βελόνες».
Η ουρήθρα και η ουροδόχος κύστη ακολουθούν τη γενικότερη ατροφία της περιοχής. Το αποτέλεσμα είναι ότι χάνουν τη σφριγηλότητα τους και κατά συνέπεια ένα μέρος από τη λειτουργικότητα τους. Έτσι στις γυναίκες αυτές παρατηρείται αύξηση της συχνότητας της ούρησης, δυσουρικά ενοχλήματα και αρκετά συχνά επεισόδια ακράτειας ούρων. Η καθημερινότητα των γυναικών αυτών αλλάζει τόσο πολύ που τις επηρεάζει και ψυχολογικά επιτείνοντας την ήδη βεβαρημένη συναισθηματική κατάσταση των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών.
Η αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων μπορεί να γίνει σε τοπικό και γενικό επίπεδο. Σήμερα υπάρχουν πολλοί τρόποι ,φαρμακευτικοί και μη , που μπορούν να βοηθήσουν μια γυναίκα. Η χρήση τοπικών προϊόντων είτε λιπαντικών είτε ορμονικών έχουν βελτιώσει κατά πολύ τη βαρύτητα των παραπάνω συμπτωμάτων ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις έχει θέση και η από του στόματος χορήγηση ορμονών.
Από τη στιγμή που η εμμηνόπαυση είναι μια μη αναστρέψιμη και φυσιολογική κατάσταση είναι φυσικό ότι τα παραπάνω προβλήματα θα εμφανιστούν. Το ζητούμενο όμως είναι η γυναίκα να ζητήσει εγκαίρως τη συμβουλή του ιατρού της ,έτσι ώστε να περιορίσει στο μέγιστο βαθμό την ένταση των συμπτωμάτων.