Η κολπίτιδα είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους που μια γυναίκα αναζητά βοήθεια από το γυναικολόγο της. Η κολπίτιδα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια λοίμωξη του κόλπου που οφείλεται στην υπερβολική ανάπτυξη παθογόνων μικροοργανισμών.
Τα κυριότερα συμπτώματα της είναι ο κνησμός, οι αυξημένες κολπικές εκκρίσεις, οι οποίες πολλές φορές μπορεί να είναι δύσοσμες, δυσουρικά ενοχλήματα και πόνος κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Σε περιπτώσεις μη σωστής και έγκαιρης αντιμετώπισης της, τα συμπτώματα είναι αυτά της ενδοπυελικής φλεγμονής με έντονο κοιλιακό άλγος και πυρετό. Η υφή και το χρώμα των εκκρίσεων διαφέρει ανάλογα με το ποιο μικρόβιο είναι υπεύθυνο. Τρεις είναι οι συνηθέστερες μορφές κολπίτιδας :η βακτηριακή κολπίτιδα, η μυκητιασική κολπίτιδα και η κολπίτιδα από τριχομονάδες. Η διάγνωσή τους τίθεται με την καλλιέργεια του κολπικού υγρού.
Βακτηριακή κολπίτιδα: Αποτελεί την πιο συνηθισμένη μορφή κολπίτιδας σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας και ο λόγος είναι ότι μπορεί να παρουσιαστεί μετά από οπoιαδήποτε αλλαγή στο ph του κόλπου. Η λήψη αντιβίωσης, η περίοδος ,η σεξουαλική επαφή, η μειωμένη άμυνα του οργανισμού , οι ενδοκολπικές πλύσεις μπορούν να διαφοροποιήσουν το ph. Η μεταβολή του ph , έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξει η φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου , να μειωθεί η συγκέντρωση των γαλακτοβάκκιλων και να αναπτυχθούν παθογόνοι μικροοργανισμοί όπως Gardnerella vaginalis , Prevotella. Οι εκκρίσεις στην περίπτωση αυτή είναι γαλακτώδεις ,λευκωπές δύσοσμες “σαν οσμή ψαριού” και συνήθως δεν προκαλούν ερεθισμό. Η βακτηριακή κολπίτιδα δεν είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενη και δε χρειάζεται αγωγή του συντρόφου. Η θεραπεία είναι απαραίτητη σε συμπτωματικές γυναίκες και είναι μια κολπίτιδα που παρουσιάζει συχνές υποτροπές.
Μυκητιασική κολπίτιδα: Μια κολπίτιδα η οποία είναι πολύ συχνή και οφείλεται κατά κύριο λόγο στο μύκητα Candida albicans. Ο μύκητας αυτός απαντάται στη χλωρίδα του κόλπου φυσιολογικά σε ποσοστό 25%. Οι γυναίκες σε ένα ποσοστό 75% θα εμφανίσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους ,μυκητιασική κολπίτιδα. Παράγοντες που μπορούν να συμβάλλουν στην εμφάνιση της είναι η κακή υγιεινή, ειδικά με εσώρουχα συνθετικά ή μη απορροφητικά, η λήψη αντιβιοτικών, αντισυλληπτικών, οιστρογόνων, τα μεταβολικά νοσήματα όπως ο διαβήτης , η αυξημένη κατανάλωση ζάχαρης. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κνησμό, κολπικό ερεθισμό, εκδορές ή εξελκώσεις του κόλπου, δυσουρικά ενοχλήματα, πόνο στην επαφή, οίδημα της περιοχής. Οι εκκρίσεις είναι παχύρρευστες, λευκωπές, σαν “κομμένο γάλα”. Η διάγνωση τίθεται αρχικά από την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται με την καλλιέργεια του κολπικού υγρού .Η θεραπεία απαιτείται σε συμπτωματικές γυναίκες και δε χρειάζεται αγωγή ο σύντροφος παρά μόνο σε περιπτώσεις υποτροπών ή αν ο ίδιος έχει συμπτώματα.
Κολπίτιδα από τριχομονάδες: Πρόκειται για μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη λοίμωξη που οφείλεται στο πρωτόζωοTrichomonas vaginalis. Οι τριχομονάδες έχουν την ικανότητα να επιβιώνουν σε βρεγμένες πετσέτες ή και άλλες επιφάνειες για αυτό και είναι δυνατή η μετάδοση της λοίμωξης και χωρίς σεξουαλική επαφή. Τα συμπτώματα της συγκεκριμένης κολπίτιδας αφορούν αφρώδεις , δύσοσμες , λευκωπές ή κιτρινο-πράσινες εκκρίσεις και έντονο ερεθισμό του κόλπου. Όταν τεθεί η διάγνωση με την καλλιέργεια του κολπικού υγρού χρειάζεται θεραπεία και ο σύντροφος και αποχή από την επαφή μέχρι το πέρας της αγωγής .
Οι παραπάνω μορφές κολπίτιδας είναι από τις πιο συχνά απαντώμενες στο γυναικείο πληθυσμό ενώ υπάρχουν αρκετές ακόμα που οφείλονται σε άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς. Η πρόληψη της κολπίτιδας περιλαμβάνει την σωστή υγιεινή του κόλπου και τη διατήρηση της φυσιολογικής του χλωρίδας. Η θεραπεία από την άλλη θα πρέπει να είναι στοχευμένη και ενδεδειγμένη για την κάθε μορφή κολπίτιδας για να είναι αποτελεσματική και να μειώσει τις υποτροπές.