Ο δασυτριχισμός είναι μια πολύ συνηθισμένη και ιδιαίτερα αγχωτική κατάσταση. Η ορμονοεξαρτώμενη αυτή ανάπτυξη των τριχών δεν αποτελεί μόνο ένα κοσμητικό πρόβλημα. Οι γυναίκες καλούνται να αντιμετωπίσουν το οργανικό κομμάτι καθώς η εμφάνισή του υποκρύπτει μια παθολογία και το ψυχολογικό κομμάτι καθώς η εμφάνισή τους παρεκκλίνει από τις αποδεχτές κοινωνικές μορφές. Η γυναίκα νιώθει άβολα με την εξωτερική της εμφάνιση, πιστεύει ότι δεν είναι ελκυστική, έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και δυσκολεύεται στην ανάπτυξη των κοινωνικών της επαφών.
Οι γυναίκες με δασυτριχισμό έχουν αυξημένο αριθμό τελικών τριχών σε περιοχές που είναι ευαίσθητες στα ανδρογόνα. Για τη διάγνωση συνήθως χρησιμοποιείται η κλίμακα Ferriman-Gallwey. Αξιολογούνται με βαθμούς από 1 (χωρίς τρίχες ) ως 4 (αντρικού τύπου τρίχες) εννέα περιοχές: αυτή πάνω από το άνω χείλος, το πηγούνι, η περιοχή ανάμεσα στο στήθος, η άνω κοιλία , η κάτω κοιλία , η πλάτη ,η οσφυϊκή χώρα, ο έσω μηρός και το αντιβράχιο. Αν η βαθμολογία είναι πάνω από 8 τίθεται η αρχική διάγνωση η οποία επιβεβαιώνεται από τον κλινικοεργαστηριακό έλεγχο που ακολουθεί.
Ο δασυτριχισμός αποτελεί μία από τις προεξάρχουσες κλινικές εκδηλώσεις της υπερανδρογοναιμίας , κατάσταση κατά την οποία παρατηρείται αύξηση στα επίπεδα των ανδρογόνων που κυκλοφορούν στον οργανισμό και μπορεί να είναι ωοθηκικής προέλευσης, επινεφριδικής ή και τα δύο. Στις δερματικές εκδηλώσεις κύριο ρόλο διαδραματίζει η διυδροτεστοστερόνη (DHT) η οποία είναι ο ενεργός μεταβολίτης της τεστοστερόνης. Έτσι ουσιαστικά το ποσοστό της ελεύθερης τεστοστερόνης είναι αυτό που καθορίζει και το τελικό αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικά στους άνδρες ανέρχεται στο 3% , στις φυσιολογικές γυναίκες στο 1% και στις δασύτριχες γυναίκες στο 2%.
Όταν μια γυναίκα εμφανίσει τα σημεία του δασυτριχισμού στην κλίμακα Ferriman-Gallwey πρέπει να γίνει αρχικά μια ενδελεχής κλινική εξέταση προς αναζήτηση και έτερων στοιχείων υπερανδρογοναιμίας. Από το δέρμα μπορεί να συνυπάρχει ακμή, αυξημένη έκκριση σμήγματος, ανδρικού τύπου αλωπεκία και μελανίζουσα ακάνθωση γεγονός που υποδηλώνει υπερινσουλιναιμία και αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη. Πέρα από την εμφάνιση οι γυναίκες αυτές παρουσιάζουν διαταραχές στην περίοδο τους με αραιομηνόρροια, αμηνόρροια ακόμα και υπογονιμότητα . Σε σπάνιες περιπτώσεις παρατηρούνται σημεία αρρενοποίησης της γυναίκας με βράγχος φωνής, κλειτοριδομεγαλία και αύξηση της μυϊκής μάζας. Ο έλεγχος ολοκληρώνεται με κλινικοεργαστηριακές εξετάσεις που αφορούν τα επίπεδα των ανδρογόνων και τον απεικονιστικό έλεγχο των ωοθηκών και των επινεφριδίων.
Η διερεύνηση τις πιο πολλές φορές οδηγεί στη διάγνωση του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών ( Polycystic Ovarian Syndrome, PCO) σε ποσοστό που αγγίζει το 80%. Οι υπόλοιπες περιπτώσεις αφορούν τη μη κλασική μορφή της συγγενούς υπερπλασίας των επινεφριδίων, το σύνδρομο Cushing, το σύνδρομο Hairan, ορμονοπαραγωγούς όγκους των ωοθηκών και των επινεφριδίων, ιατρογενή αίτια. Η εμμηνόπαυση τέλος είναι μια κατάσταση εμφάνισης ή επιδείνωσης του δασυτριχισμού λόγω αυξημένης παραγωγής ανδρογόνων από τις ωοθήκες. Από τα παραπάνω, όπως είναι προφανές, οι όγκοι είναι αυτοί που επιβάλλουν την άμεση ανάγκη να τεθεί η διάγνωση.
Η μέθοδος θεραπείας που θα ακολουθηθεί είναι ανάλογη του αιτίου. Τα από του στόματος αντισυλληπτικά με προγεσταγόνο που έχει αντιανδρογονική δράση κατέχουν την πρώτη θέση ενώ ακολουθούν αγωγές με σπιρονολακτόνη, φλουταμίδη, φιναστερίδη, GnRH ανάλογα , κετοκοναζόλη. Για τις περιπτώσεις των όγκων η θεραπεία είναι χειρουργική. Η επιλογή της φαρμακευτικής αγωγής είναι εξατομικευμένη και πρέπει να λαμβάνεται μετά από υπόδειξη του γυναικολόγου. Σαν επικουρικές λύσεις για την άμεση βελτίωση της εμφάνισης της γυναίκας χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι αποτρίχωσης οι οποίες έχουν μόνο πρόσκαιρο αποτέλεσμα. Αυτές που καταστρέφουν το θύλακο της τρίχας φαίνεται να υπερτερούν αλλά για να φτάσουν στο βέλτιστο αποτέλεσμα είναι καλύτερα να εφαρμόζονται τουλάχιστον έξι μήνες μετά από την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής.
Οι γυναίκες με δασυτριχισμό πρέπει να είναι ενημερωμένες για την όλη κατάστασή τους καθώς είναι ένα πρόβλημα που θα έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί και για το υπόλοιπο της ζωής τους. Η θεραπεία αλλά και η παρακολούθηση εκτείνονται σε βάθος χρόνου. Μετά την έναρξη της αγωγής απαιτούνται τουλάχιστον 3 με 6 μήνες για να αποκατασταθούν τα επίπεδα τω ανδρογόνων ενώ οι αλλαγές στο δασυτριχισμό εμφανίζονται ακόμα πιο αργά. Φαίνεται ότι χρειάζεται ένα διάστημα το λιγότερο 12 μηνών για να μετατραπούν οι τελικές τρίχες σε παιδικού τύπου. Αυτό το κομμάτι αποτελεί το πιο δύσκολο στη θεραπεία καθώς είναι μακροχρόνιο ,δεν οδηγεί σε εξαφάνιση των τριχών και ίσως απαιτηθεί η εφαρμογή αποτριχωτικής μεθόδου. Η παρακολούθηση της βελτίωσης του δασυτριχισμού εκτιμάται με τη φυσική εξέταση κάθε 1 με 2 χρόνια. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που η αγωγή απαιτεί μεγαλύτερα διαστήματα για να έχει αποτέλεσμα ή χρειάζεται και εναλλαγή στα θεραπευτικά σχήματα.
Το πρόβλημα του δασυτριχισμού έχει κατά κύριο λόγο αντίκτυπο στην κοινωνική συμπεριφορά της γυναίκας καθώς οι αλλαγές στην εμφάνιση της την επηρεάζουν αρνητικά στις επαφές της με τους άλλους και της προκαλούν μεγάλο άγχος. Για αυτό και η ψυχολογική υποστήριξη παίζει σημαντικό ρόλο. Δεν πρέπει να ξεχνάει η γυναίκα ότι προέχει η υγεία, της εμφάνισης της και ότι η υπομονή θα την οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα καθώς η θεραπεία είναι μακροχρόνια.